Dent D'OcheDent D'Oche
©Dent D'Oche|Gilles Lansard

Ontdek De Dent d'Oche De emblematische top van de regio

“J’ai testé la montée de la dent d’Oche”: ga met me mee om de beklimming van de Dent d’Oche te ontdekken. Ik neem je stap voor stap mee door de landschappen en de mensen die je zult ontmoeten.

Wandelschoenen, een rugzak met 2 liter water en een boterham, sportkleding, zonnecrème om je te beschermen tegen de bergzon: hier ben ik, uitgerust en klaar om de Dent d’Oche te beklimmen zonder echt te weten wat me te wachten staat! Zonder twijfel zullen de uitzichten en het landschap deze beklimming domineren. Maar wat als een beginner zoals ik de uitdaging aanga om de Dent d’Oche te beklimmen voor mijn eerste echte wandeling in de Haute-Savoie?

  • Moeilijkheidsgraad: moeilijk
  • Hoogte: 2222m
  • Tijd om te klimmen: 3u20
  • Afdaling: 2u10
  • Mijn werkelijke tijd (beklimming + afdaling): 8u
  • Cumulatieve stijging: 910m
  • Ronde: 9.3km
  • Mijn indrukken: moeilijk, briljant, prachtig, uitzonderlijk panorama

De Dent d'Oche Een top in het hart van de Gavot regio

De top van de Dent d’Oche ligt op een hoogte van 2222m. Hij ligt in het hart van de Gavot regio en kijkt uit over het Meer van Genève. De route biedt een rijke tocht over alle terreinen, van eenvoudige paden tot rotspartijen. Het eerste deel neemt wandelaars mee over paden tussen dennenbomen en door het bos voordat ze aankomen bij de Chalets d’Oche. Het laatste deel van de beklimming is voorzien van kettingen en kabels om de schoorsteen en de top over te steken.

De eerste fase De paden tussen de dennenbomen

Bij aankomst op de parkeerplaats Fétuière in Bernex is het al warm. Het is donderdag 24 juni 2020, 9 uur ’s ochtends en bijna 25 graden. De route begint op 1217 m hoogte, langs het restaurant Fétuière. Ik neem het eerste pad door het bos richting de Chalets d’Oche. Ik geniet van deze eerste beklimming in de schaduw van de dennenbomen en de vegetatie, die al complex lijkt (het is nog maar het begin, ik weet heel goed dat de rest moeilijker zal zijn!)
Na een paar minuten bereikte ik een ponton waar water stroomde: een beetje water op mijn onderarmen en kuiten om af te koelen en de rest van de wandeling voort te zetten.
Aan de overkant van de weilanden klinken koebellen, vogels zingen en er staat een bord met “Een pauze is nodig bij Chalets d’Oche”. Geen twijfel mogelijk, over 500 meter zou ik deze eerste etappe hebben voltooid.
Hier ben ik dan bij de Chalets d’Oche, genesteld tussen de Dent d’Oche, de Pointe de Pelluaz en de Aiguilles de Darbon.
Voor kaasliefhebbers: je kunt rechtstreeks bij de chalets kaas kopen.
Er is een fontein: de perfecte gelegenheid om je dorst te lessen en je fles bij te vullen voor de rest van de wandeling. Nogmaals, maak gebruik van het feit dat dit de enige waterbron is die je tegenkomt tijdens je beklimming.
Vijf minuten later ben ik verfrist en gelest, dus het is tijd om weer verder te gaan.

Tweede fase Groot Lacet

Na deze stop bij de Chalets d’Oche ga ik weer op pad. Deze tweede etappe gaat over de eerste rotsachtige, stenige paden voordat ik de berghut Dent d’Oche bereik.
Ik vervolg mijn weg naar links. Richtingsborden wijzen je de weg. Geen paniek, je kunt niet verkeerd lopen!
De paden worden steiler en steiler. Ik win steeds meer hoogte en het landschap om me heen blijft groeien en biedt een uitzonderlijk panorama. Ik sta nog maar aan het begin van deze wandeling, maar ik voel me al zo klein tegenover deze bergen en landschappen die me omringen.
Nadat ik de haarspeldbocht rechts-links heb genomen, kom ik bij de beroemde etappe: de rotsachtige beklimming met behulp van kettingen voordat ik de berghut bereik.

Derde fase De schuilplaats Dent d'Oche

Ik kijk nog een laatste keer naar het uitzicht op de Chalets d’Oche (waarvan ik nu zie dat ze zo klein zijn!) en het resort Bernex.
Ik maak me nu klaar om de rotsen te beklimmen met behulp van de bijgeleverde kettingen. Ik kijk stroomopwaarts om te controleren of ik goed op de rotsen sta en om een beter gevoel te krijgen voor de klim. Je moet de ketting en de rotsen met je handen vasthouden. Je moet het rustig aan doen en voorzichtig zijn, zodat er geen steentjes op de volgende wandelaars vallen.

Uiteindelijk kwam ik aan bij de beroemde schuilhut Dent d’Oche. En wat een uitzicht! Als het landschap hier al zo prachtig is, hoe is het daarboven, op 2222 m hoogte?

De berghut Dent d’Oche ligt op een hoogte van 2114m. De beheerder van de hut is Joana Escobet. Ze is een gastvrije en lieve vrouw. Ze geeft een sprankelend tintje aan je aankomst (vooral als je al behoorlijk uitgeput bent van de klim naar de hut)!
Je kunt in de berghut eten en er overnachten. De berghut is open tot 13 september 2020, de laatste twee weekenden van september en die van oktober.
“Als je een wandelaar, een klimmer, een liefhebber van mooie landschappen of lekker eten bent, als je steenbokken wilt zien, je eerste ervaring in een berghut wilt opdoen, een gezellige avond wilt doorbrengen of gewoon vanaf de top op de vallei wilt neerkijken, dan is de Dent d’Oche echt iets voor jou!

Meer informatie: https: //www.refugedeladentdoche.com/

Vierde fase De top van Dent d'Oche

Ik kijk uit over het panorama vanaf de schuilhut, neem een laatste slok water, doe mijn rugzak weer om en maak me klaar voor de laatste etappe: de beklimming van de Dent d’Oche.
Dit deel is minder steil, maar de paden versmallen en worden luchtiger. Als je hoogtevrees of hoogtevrees hebt, zou ik het niet aanraden. Het is verstandig om op dit gedeelte goed uitgerust te zijn met schoenen!

De schoorsteen is bereikt: de eerste etappe van de Dent d’Oche. Hij brengt je naar het kruis waar het uitzicht op het Meer van Genève, Zwitserland en de bergen perfect in beeld komt: een panorama van 360°. Dit is het moment om foto’s te maken!

De top, op 2221m, is vrij vlak, maar omgeven door kliffen. Je moet voorzichtig zijn en uitkijken waar je stapt. Er is genoeg ruimte om je op te stellen en een picknickpauze te houden.

Er zijn niet genoeg woorden of zinnen om uit te leggen wat er allemaal te ontdekken valt als je eenmaal boven bent: de foto’s spreken voor zich! Eén ding is zeker: ongelooflijk.

Laatste etappe De afdaling

Wat mij betreft, ik begon de afdaling door rechtdoor te gaan en ik streek even verderop neer op het gras om wat te eten. Let wel, eten trekt kraaien aan, maar ik heb een paar mooie foto’s van ze kunnen maken naast me.

Na de pauze was het tijd om af te dalen en aan de bijzonder rotsachtige paden te beginnen. De platen zijn voorzien van kabels/kettingen om je naar beneden te houden. De leegte is vlak onder je.
De steenbokken zijn de hele afdaling aanwezig en zwerven veel gemakkelijker over de berg dan ik. Nogmaals, het is een mooi gezicht om te zien.
Het pad is vrij steil aan het begin, maar wordt toegankelijker bij de Col de Planchamp. Een omleiding naar links is mogelijk als je het Lac de la Case wilt bereiken.
Ik vervolgde mijn weg naar de Chalets d’Oche en vervolgens naar de parkeerplaats Fétuière. Op de terugweg kwam ik een paar koeien tegen.

Een wandeling rijk aan landschappen en emoties

De klim was zwaar, precies zoals de reisgidsen zeggen.

Ademnood, vermoeide benen, hitte, allemaal vergezeld van ogen die verblind werden door zoveel schoonheid.

Het panorama is absoluut uitzonderlijk. De flora en fauna vermengen zich om je het mooiste schouwspel te bieden.

De Dent d’Oche is een wandeling die je niet mag missen!

Toegang is alleen mogelijk bij droog weer en het beste op mooie dagen tussen mei en september.

Deze wandeling is uitsluitend voorbehouden aan goede wandelaars omdat hij gevaarlijk is.

Omdat de wandeling geen deel uitmaakt van het netwerk van paden dat wordt onderhouden en ontwikkeld door de CCPEVA, is de wandelaar zelf verantwoordelijk voor zijn of haar beklimming.

Sluiten